Koca bir yaz geçti gitti..

Burada yokken koca bir yaz geçti..
Hem de öyle güzel geçti ki, yazın güzelliği yanındaki tüm sevimsizliği silik kıldı..
Geçtiğimiz yazların aksine her haftasonu "Alaçatı, Bodrum, Foça, Ada, Cunda, Teos, Seferihisar, Sığacık, Çeşme, Karaburun, Mordoğan" diye diye geçti..

Haftaiçi çalışmanın en güzel yanı haftasonu Ege'nin bize sunduklarıyla sarmaş dolaş olmakmış.. Bunu en iyi biz İzmir'liler bilirmiş..
İşte tam da bu yüzden bol çalışmalı, çok gezmeli bir yaz oldu 2012 yazı..

Çok gezmeli diyorum ama sanmayın ki,
Çok neşeli geçti..
Belki de en krizlerle dolu yazdı bu yaz..
Ama krizler hayatın bir parçası..
Ve mutluluğun kıymetini bildiren en güzel, en çirkin duygu stres..
İş hayatında yaşanan her bir kriz gündelik hallerde edinilemeyecek en büyük tecrübelermiş..
Kimi acıtan, kimi acıttıran..

2012 yazı..
İşte bitti gitti..
Önümüz kış olsa da burası İzmir..
Dünyanın en güzel şehri..
Burası benim;
Sevdiğim, güldüğüm, büyüdüğüm, ağladığım, bildiğim, yaşadığım, nefes aldığım, yediğim, içtiğim, ait olduğum şehir..

Koca bir yaz geçti gitti bu şehirden...
Üzerimden koca bir aşk geçti..
Önümüz kış evet,
Ama şehir de kış da bir başka güzel sevgiyle..